Rozdział 6

- A teraz chodź ze mną kochanie - złapał mnie za dłoń.
Uklęknął za mną zanim delikatnie pocałował moje napięte plecy.
- Chodź kochanie nie bądź taka trudna.
Jęknęłam cicho i stanęłam prosto. Moje ciało zesztywniało od razu jak pocałował to samo miejsce ponownie. Przesunął lewą rękę w dół na nogę. Wszędzie tam gdzie dotknął pojawiła się gęsia skórka.
- Co ty robisz? - wymamrotałam
Nie odpowiedział i chwycił moje biodra a następnie stanął na nogi wciąż za mną. Sukienka jest w jego prawej ręce.
Jego duże, ciepłe dłonie wsunęły się pod moją bluzkę.
Ostrożnie wziął broń ode mnie a następnie ręce przeniósł wyżej tuż pod moje piersi.
Dyszałam pamiętając, że nie miałam na sobie stanika. O mój Boże to nie jest dobre.
- Opowiedz mi o swojej mamie - Harry odezwał się zbyt swobodnie jak na mój gust.
Nie chciałam odpowiedzieć więc tego nie zrobiłam a zamiast tego wybuchnęłam płaczem.
Wykorzystał chwilę mojej słabości i zerwał ze mnie bluzkę. Krzyczałam i zakrywałam moje piersi nadal płacząc.
- Czy chcesz stać cały dzień bez koszuli czy chcesz mieć tą słodką krótką suknię na swoim pięknym ciele? - Prawie zakrztusiłam gdy jego szorstkie ręce poruszały się po moim ciele.
Jęknęłam i zaczęłam wpatrywać się prosto na białą ścianę podczas gdy on uniósł sukienkę nad moją głową.
- Broń się - wymamrotał ponownie całując moje ramię.
Dyszałam a moje tętno gwałtownie wzrastało co sekunda.
Co było z nim? Czemu całuje moje ciało tak nagle?
Nie wiedziałam co zrobić w tym momencie. To było niewygodne i byłam taka zakłopotana.
Moje niekontrolowane okrzyki to były tylko dźwięki, które wypełniały ciszę w tym cichym pokoju.
Uniosłam kończyny a sukienka zsunęła się w dół. Odwróciłam się w stronę Harr'ego.
Łzy nadal kaskadowo płynęły w dół twarzy.
- Aw moje dziecko potrzebuje się przytulić? - Otworzył szeroko ramiona.
Pokręciłam głową pospiesznie.
Jego dziecko?
- Widzisz? Spójrz jaka jesteś bardzo piękna ... - Nie mogę stwierdzić czy jego głos był szyderczy czy rzeczywiście uczciwy.
Przyciągnął mnie do piersi chwytając mnie w pasie.
Co do cholery?
- Idź sobie. Już się przebrałam.
- Jeśli już to sukienke utrzymaj zdala ode mnie - On mnie nienawidzi. Ja to wiem
- Chodzi mi o to kurwa... - wyszeptał
Moje oczy rozszerzyły się w jednej chwili
- Co to ma znaczyć? - Krzyknełam
- Chodzi mi o to jesteś niesamowicie gorąca - stał kilka centymetrów od mojej twarzy
Zauważalny dreszcz przebiegł mi po plecach.
Pochylił się powoli. Co robił?
- Harry - Pisnęłam
Okropne echo dzwonka telefonu odbiło się w całym maleńkim pokoju. Dzięki Bogu, że przerwał mu zrobić to co zamierzał.
Sięgnął do kieszeni i przyłożył telefon do ucha.
- Co? - zapytał głośno do słuchawki. Stała cicho ponieważ pewnie tego by chciał.
Wciąż trzymał mnie w tali.
- Co? Nie, jestem zajęty
- Będę tam o stałej godzinie, on może poczekać.
Kto to jest ten 'on' ?
Harry zamienił dłonie i teraz jego prawa ręka trzymała telefon.
Drugą chwycił mnie w pasie i pociągnął na drugą stronę siebie. Zapiszczałam.
- Nie, zapewniam cię - mruknął
Usłyszałam cichy głos...
- "Czekaj ... jesteś z dziewczyną"
Na drugim końcu słuchawki.
Dziewczyna?
Czy ta osoba na linii myślała o mnie?
- Nie, nie jestem - splunął
Spojrzał na mnie i zrozumiałam, że wiedział, że słyszałam niewielki kawałek ich rozmowy.
- Jedna sekunka ... - Powiedział do telefonu
Przykrył ustnik i szepnął mi do ucha.
- To niegrzeczne podsłuchiwać kochanie. Nie bądź złą dziewczynką.
Skinęłam głową a oczy miała szeroko otwarte i szkliste.
Wrócił do jego rozmowy.
- Nie, mam to w dupie będę tam o tej co zawsze - powiedział
- Cokolwiek. Powiedz mu, że będę tam o drugiej. Pa - Włożył telefon z powrotem do kieszeni.
Dlaczego był taki okropny do tej osoby z drugiej linii?
Mogę sobie wyobrazić, że jest taki okropny dla każdego, ale ja wciąż miałam obawy.
Westchnął i pocałował mnie w czoło lekko.
Co?
- Kto to był? - Naprawdę muszę się nauczyć trzymać gębę na kłódkę.
- Nikt - wymamrotał i spojrzał na zegar ścienny. 11:56.
Jeżeli on będzie "tam" o drugiej brakuje około dwóch godzin i będę zwolniona z mojej nędzy.
Świetnie.
- Ale to musiał być ktoś - mruknęłam.
Zamknij się Shay!
- To nikt nie musisz być zaniepokojona.
Skinęłam głową nie wiedząc co jeszcze mam do zrobienia.
- Przepraszam - dodałam
- A teraz powiedz mi gdzie jest ten twój kot.
Oh Boże nie.
Nie ma mowy.
- Nie wiem. Nie zabijaj jej.
Zaśmiał się.
- Dlaczego myślisz, że chciałbym go zabić?
JĄ. Smokey jest dziewczyną.
- Bo tak powiedziałeś. - Mój głos łamał się...
Przewrócił oczami. Westchnęłam z ulgą gdy zauważyłam mały uśmiech na jego twarzy.
Jest szczerze dwu ulicowy.
- Czy jest w domu? - zapytał
- Ona przychodzi i odchodzi jak jej się podoba - Spojrzałam w dół.
Uniósł brwi.
- Dlaczego nie chcesz jej zabić?
Zamknij się!
Zamknij się!
Zamknij się!
- Nie jesteś jedyną osobą, która lubi koty - uśmiechnął się złośliwie
Myślałam, że on chciał ją zabić prawda?
Zanim się zorientowałam co się dzieje spojrzał mi gorąco mi w oczy.
Złość natychmiast przebiegła przez zielone oczy Harry'ego i wolną ręką chwycił garść moich ciemnobrązowych włosów.
- Nigdy nie przewracaj oczami na mnie!! - ryknął a ja na to prawie potknęłam się... gdyby mnie nie chwytał mnie za rękę i włosy bym już leżała na ziemi.
- Przepraszam ...
Moje ręce uniosłam do mojej głowy w bólu.
- Nie miałam na myśli tego - Jęknęłam
Świetnie.
- Mam na celu zrobić wiele rzeczy Shay! - Wybuchnął.
Boże jego kurtka nadal leży na moim łóżku i myślałam, że tego nie zrobi ale jakimś cudem wyciągnął z niej coś...
Nie mogę zrozumieć co myśli ale sposób w jaki wściekle skanuje dół mojego ciała nie był prawdopodobnie rozważny... pewnie myślał gdzie mnie znów ukłuć...
- Odejdź! Proszę, Harry - Płakałam
Odepchnął mnie gwałtownie do ściany...
Jego ciało przycisnęło się do mojego.
- Ha-arry - Płakałam...
- Zostaw mnie w spokoju ...
- Nigdy kochanie ... Nigdy - wyszeptał
Tym razem nie mogłam złapać powietrza jak poczułam nóż wchodzący w dół lewego przedramienia.  
Oczy miałam zaciśnięte....
Moje usta wisiały otwarte.
Nie widziałam go ale to nie miało znaczenia.
Czułam jak jego palec pochyla mi brodę a jego miękkie usta dociskają się do mojej szczęki. Następnie wziął krok do tyłu dzięki czemu moje ciało spadło na ziemię. Płakałam i łapał oddech u jego stóp a on nie zrobił nic...
Dlaczego ja oczekuję, że n mi kiedyś pomoże? On jest zimnym mordercą, który zasługuje na śmierć.
Ból był bolesny...
Kłucie.
Wypalanie.
Pulsowanie.
To co moja ręka robi w tej chwili... to było nie do zniesienia.
- Harry - Zapiszczałam rozpaczliwie a moje łzy i karmazynowy płyn spadały na dywan.
Cięcie ...głębokie, niekontrolowane krwawiące cięcia niemal na całej długości mojego przedramienia i myślę, że jeśli nie dostanę pomocy szybko, mogę wykrwawić się trochę za bardzo...
- Harry proszę to boli
- Taki był mój zamiar co nie?
Ślina kapała z moich ust a ja nie byłam nawet tym zażenowana.
Pewnie gdybym była w innej sytuacji to tak ale nie w tej w której zaraz wykrwawię się do śmierci...
Wydałam mrożący krew w żyłach krzyk gdy moje ciało opadło w dół...
___________________________________________________

Wow dziękuję za 15000 wejść:) Hihi mam nadzieję, że FF się podoba ! :))
Informuję 43 osoby... 5 rozdział przeczytało 450 osób a komentarzy jest tylko 13 ;ccccccc
Szkoda naprawdę ;( Ja staram się jak najszybciej tłumaczyć i dodawać chociaż sql jest ;/ A tu tak mało osób doda kom.. :(
Z INNEJ BECZKI  - Jeśli macie TT i chcecie coś napisać, wyrazić swoją opinie, uczucie podczas czytania no nie wiem cokolwiek to podzielcie się tą informacją na TT dodając #FTHAM do tweeta :D Bardzo chętnie je sobie poczytam i was zaobserwuje <3  

DLA MNIE I PRAWDZIWEJ AUTORKI NA PRAWDĘ BARDZO WAŻNA JEST WASZA OPINIA <33